اگرچه بسیاری از مردم حاجی‌زاده را با لباس نظامی می‌شناسند، اما در خانه، مردی ساده، پدر و همسری مهربان و بی‌تکلف بود. همسر او روایت می‌کند:
«همیشه ساده‌ترین لباس‌ها را می‌پوشید. اگر لباسی تمیز بود، برایش کافی بود. یک‌بار برای روز پدر کت‌وشلوار خریدیم، فقط یک‌بار پوشید و دیگر سراغش نرفت… خیلی از لباس‌هایش حتی یک‌بار هم پوشیده نشده بودند.»
در خاطره‌ای دیگر از همسرش آمده:
«روزی پسر کوچک‌مان را به جلسه‌ای بردم. بعد از جلسه، فقط یک موز به او دادم چون سهم‌بندی بود. سردار با تعجب پرسید: چه کسی به او موز داده؟ برایش حتی همان یک موز هم مهم بود. او واقعاً خودش را شریک مردم می‌دانست.»
در فیلمی که از عروسی دخترش منتشر شد، همه از سادگی مراسم شگفت‌زده شدند. دختر یک فرمانده عالی‌رتبه، با چادری سفید و رد شدن از زیر قرآن مراسمی معمولی برگزار کرد. این سبک زندگی، انتخابی آگاهانه بود، نه ناشی از محدودیت…