وقتی توی جمع خانواده یا دوستان هستی و میبینی افراد نسبت به رفتارها و حرفای همدیگه بیتوجهی میکنن، چه حسی بهت دست میده؟ همین اتفاق ممکنه توی خیابون، مدرسه، اتوبوس یا هرجای دیگه هم بیافته! مثل اینکه جایی ببینی یه نفر داره از ماشینی سرقت میکنه و همه، بیتفاوت از کنارش رد میشن! درسته، چنین جامعهای در واقع یه اجتماع مردهست!
اما امربهمعروف و نهیازمنکر نشونه زنده بودن یه جامعهست. یعنی کمک میکنه همه نسبت به تأمین امنیت و سلامت اجتماعی احساس مسئولیت کنیم. البته شرط این تأثیرگذاری، اینه که کار بدرستی انجام بشه!
اگه دعوت به خوبی و مخالفت با بدی، درون ما نهادینه بشه، اونوقت جامعه ما چندین ویژگی مثبت پیدا میکنه، مثل اینکه:
امنیت همهجا احساس میشه!
اقتصاد، سالم میمونه و همه میتونن نتیجه تلاش و فعالیتشون رو دریافت کنن.
عدالت گسترش پیدا میکنه و ظلم ریشهکن میشه!
آبادانی زیاد میشه و افراد میتونن آرامش داشته باشن.
خوشاخلاق و مهربونی بین آدما شیوع پیدا میکنه!
و اینکه، زمینه رشد و تعالیِ انسانها فراهم میاد و حضور خدا حس میشه.
در مجموع میتونم بگم، اگه همه ما سعی کنیم به سمت خوبیها حرکت کنیم و جلوی ظلم و بدی بایستیم، به یه جامعه ایدهآل و مطلوب نزدیک میشیم که از ابتدای خلقت، آرزوی بشر بوده و هست!
آپارات ماون را دنبال کنید
تازههای سایت ماون اینجاست