شمرها همیشه با شمشیر نمی‌آیند…
ما همیشه شمر را با چهره‌ای خشن، در لباس رزم، کنار نهر علقمه تصور می‌کنیم. اما حقیقت این است که شمر فقط یک نفر نبود؛ شمر یک شخصیت تاریخی نیست، یک تیپ اجتماعی است. نمادی از بی‌رحمی، ظلم، دنیاپرستی و بی‌وجدانی. و شمرهای امروز، بیشتر از آنچه فکر کنیم در اطراف ما هستند. فقط شکل‌شون عوض شده. حالا بعضی‌هاشون لبخند می‌زنند، با کت‌وشلوار ظاهر می‌شن، پشت تریبون‌های رسمی حرف از امنیت و توسعه می‌زنن، اما در عمل، بدتر از شمر، خون می‌ریزند.
وقتی شمر، نخست‌وزیر می‌شود!
کافیه این روزها نگاهی به اخبار غزه بندازیم. کسی مثل بنیامین نتانیاهو، که اسمش برای خیلی از مردم دنیا با «جنایت»، «نژادپرستی»، و «کودک‌کشی» گره خورده، نمونه بارز یک شمر امروزیه. کودکی نیست که در غزه زیر آوار بمونه، مادری نیست که بی‌پناه کشته بشه، مدرسه و بیمارستانی نیست که بمباران نشه، مگر با امضای او. رسانه‌ها هم ازش با عناوینی مثل «مرد آهنین» یاد می‌کنن، اما واقعیت اینه که این مرد، دست‌هاش به خون صدها کودک و هزاران بی‌گناه آغشته‌ست. همون‌طور که شمر در عاشورا، با ظاهر یک سرباز به قتل فرزند پیامبر افتخار کرد، نتانیاهو هم با پرچم دروغین «امنیت»، نسل‌کشی می‌کنه..
سخنان امام علی (ع) درباره این مسئله:
برای تغییر این متن بر روی دکمه ویرایش کلیک کنید. لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید سادگی نامفهوم از صنعت چاپ و با استفاده از طراحان گرافیک است.
شمشیرهای امروز، بی‌صدا و مرگبارتر
امروز دیگه برای ظلم کردن، شمشیر لازم نیست. ابزارهای امروز، دقیق‌تر و خاموش‌ترن: رسانه‌هایی که حقیقت رو تحریف می‌کنن، بمب‌هایی که شبانه روی خانه‌ها می‌افتن، سکوت سیاست‌مدارانی که به‌جای فریاد، قرارداد می‌بندن. شمرهای امروز، نرم‌تر صحبت می‌کنن، اما خشن‌تر می‌کشن. حتی بدتر از شمر، پشت نقاب قانون و دموکراسی قایم شدن.
شمر فقط اونیه که شمشیر دستشه؟ نه، اونیه که ساکته!
شاید فکر کنیم تا وقتی ظلم نمی‌کنیم، پس شمر هم نیستیم. ولی واقعیت اینه که سکوت در برابر ظلم، یعنی همکاری با شمر. وقتی دنیا فقط تماشا می‌کنه که مردم غزه زیر بمباران له می‌شن، وقتی جامعه ما نسبت به فقر، فساد، تبعیض، دروغ و بی‌عدالتی بی‌تفاوت می‌مونه، همون فضایی شکل می‌گیره که کربلا رو ساخت. امام حسین (ع) فقط با شمشیر نجنگید، با خواب‌رفتگی وجدان مردم هم جنگید. همون وجدان‌هایی که تو کوفه، بی‌درد بودن.
بی‌تفاوتی ما، امید شمرهاست..
نتانیاهو اگر از چیزی نترسه، اون «وجدان عمومی» دنیاست. هر بار که مردم دنیا واکنش نشون دادن، فشار روی رژیم صهیونیستی بیشتر شد. اما وقتی دنیا ساکته، کودک‌کشی راحت‌تر می‌شه. حالا بیا اینو بیاریم به جامعه خودمون: وقتی کسی حق‌خوری می‌کنه و ما سکوت می‌کنیم، وقتی دروغ و تحقیر رو می‌بینیم و بی‌تفاوتیم، داریم به شمرهای اطرافمون قوت قلب می‌دیم. بی‌تفاوتی، خاک حاصل‌خیز ظلم و فساد و کودک‌کشیه.
کربلا یه تذکره؛ مراقب شمرهای امروز باش!
کربلا یه داستان قدیمی نیست، یه هشدار همیشگیه. شمرهای امروز منتظرن تا ما ساکت بمونیم، تا امر به معروف و نهی از منکر فراموش بشه، تا حقیقت از یاد بره. ما نمی‌خوایم تو تاریخ، هم‌دست شمرها معرفی بشیم. پس باید بدونیم شمر، نتانیاهو هم هست، و سکوت ما، بخش کوچکی از شمشیر اونه.
