رفته بود باشگاه… لباس ورزشی تمیز، خوش‌فرم، بدن آماده و مرتب
 ولی دوستش گفت: «ابراهیم! می‌دونی چقدر نگاه دخترا دنبالت بود؟ خیلی جذاب شدی رفیق!»
همین یه جمله کافی بود…

فرداش با لباسای گشاد، ساده، زشت اومد باشگاه!
دیگه کسی حتی نمی‌خواست نگاش کنه…
چرا؟ چون ابراهیم برای خدا ورزش می‌کرد، نه برای دیده شدن!

 می‌گفت:
«ورزش وقتی عبادته که برای خدا باشه، نه برای نمایش.»
این یعنی غیرت؛ یعنی مردی!