این جمله یه تلنگر به آدم‌هاست که به جای فقط نمایش دادن غذاهاشون توی استوری و پست‌های شبکه‌های اجتماعی، یه قدم عملی برای کمک به بقیه بردارن. یعنی اگه یه غذای خوشمزه دارن، به جای اینکه فقط عکسش رو بذارن و بقیه رو به اشتها بندازن، یه بخشی از اون غذا رو با کسی که نیاز داره شریک بشن. اینجوری هم مهربونی واقعی رو نشون می‌دن، هم یه دل گرسنه رو سیر می‌کنن. چون محبت توی عمله، نه توی لایک و کامنت!