یکی از بخش‌های مهم انجیل که به موضوع خوبی کردن و محبت به دیگران اشاره دارد، در این بخش، عیسی مسیح می‌گوید:

شنیده‌اید که گفته شده: ‘همسایه‌ات را دوست بدار و با دشمنانت دشمنی کن.’ اما من به شما می‌گویم: دشمنان خود را دوست بدارید و برای کسانی که به شما ظلم می‌کنند دعا کنید، تا فرزندان پدر آسمانی خود باشید. زیرا او خورشید خود را بر نیکان و بدان می‌تاباند و باران خود را بر درستکاران و نادرستکاران می‌باراند.

این آموزه، به‌طور مستقیم به امر به معروف و تشویق به خوبی کردن اشاره دارد. عیسی در اینجا تأکید می‌کند که محبت و نیکوکاری نباید محدود به دوستان یا کسانی که به ما محبت می‌کنند، باشد، بلکه باید حتی به دشمنان و کسانی که به ما بدی کرده‌اند، نیز نیکی کنیم. این پیام، دعوتی به زندگی بر پایه محبت بی‌قید و شرط و نشان‌دهنده اهمیت برخورد دلسوزانه و محبت‌آمیز در هر شرایطی است. این بخش از انجیل، به‌وضوح نشان می‌دهد که اصول اخلاقی و معنوی در مسیحیت بر پایه محبت و خوبی به دیگران بنا شده است و این امر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ارزش‌ها برای پیروان این دین تلقی می‌شود.