سلام. همیشه شنیدیم که خیلی از افراد میگن نباید نسبت به محیط و افراد اطرافمون بیتفاوت باشیم و لازمه که امربهمعروف و نهیازمنکر کنیم. اما کمتر گفتن که چطور؟ در واقع باید روش درستِ انجام این کار مشخص بشه تا تأثیری هم که میذاره، مثبت باشه نه منفی! مشخصه که ما باید در هر موقعیتی برای انجام امربهمعروف و نهیازمنکر، با سنجیدن شرایط و محیط، راهی رو انتخاب کنیم که بیشترین تأثیر رو میتونه داشته باشه. اما بیاین چند روش مهم رو با هم ببینیم.
خیلی مواقع بزرگداشت و برجسته کردن خوبیها، بهترین روشه؛ مثلاً برگزاری نماز به جماعت، تشویق کارمندای نمونه و نذری دادن واسه امام حسین، توی این دسته قرار میگیرن.
بعضی جاها امربهمعروف و نهیازمنکر با یه اشاره انجام میشه و نیازی به خطاب مستقیم نیست؛ مثل سر تکون دادن، اشاره با چشم یا عوض کردن بحث زمانی که خطایی در حال رخ دادنه.
یکی دیگه از روشها، آگاهیبخشی به افراده. یعنی ما میتونیم با گفتن عواقب یه امر ناپسند یا مزایای یک کار خوب، مسئولیت خودمون رو به نحو احسن انجام بدیم.
روش بعدی مربوط به مواردیه که اصلاح کردن کار، از اختیار ما خارجه. اینطور مواقع میشه با گزارش دادن به مقام مسئول، امربهمعروف و نهیازمنکر رو انجام داد؛ مثل افشای فسادِ موجود توی یه اداره! البته در کنار این الگوها، روشهای زیادی وجود داره که ما با هم، مهمترینِ اونا رو بررسی کردیم.
آپارات ماون را دنبال کنید
تازههای سایت ماون اینجاست